Hľadaný výraz: Est 4, Preklad: Grécky - LXX, Počet výsledkov: 2
1 ο δε μαρδοχαιος επιγνους το συντελουμενον διερρηξεν τα ιματια αυτου και ενεδυσατο σακκον και κατεπασατο σποδον και εκπηδησας δια της πλατειας της πολεως εβοα φωνη μεγαλη αιρεται εθνος μηδεν ηδικηκος 2 και ηλθεν εως της πυλης του βασιλεως και εστη ου γαρ ην εξον αυτω εισελθειν εις την αυλην σακκον εχοντι και σποδον 3 και εν παση χωρα ου εξετιθετο τα γραμματα κραυγη και κοπετος και πενθος μεγα τοις ιουδαιοις σακκον και σποδον εστρωσαν εαυτοις 4 και εισηλθον αι αβραι και οι ευνουχοι της βασιλισσης και ανηγγειλαν αυτη και εταραχθη ακουσασα το γεγονος και απεστειλεν στολισαι τον μαρδοχαιον και αφελεσθαι αυτου τον σακκον ο δε ουκ επεισθη 5 η δε εσθηρ προσεκαλεσατο αχραθαιον τον ευνουχον αυτης ος παρειστηκει αυτη και απεστειλεν μαθειν αυτη παρα του μαρδοχαιου το ακριβες 7 ο δε μαρδοχαιος υπεδειξεν αυτω το γεγονος και την επαγγελιαν ην επηγγειλατο αμαν τω βασιλει εις την γαζαν ταλαντων μυριων ινα απολεση τους ιουδαιους 8 και το αντιγραφον το εν σουσοις εκτεθεν υπερ του απολεσθαι αυτους εδωκεν αυτω δειξαι τη εσθηρ και ειπεν αυτω εντειλασθαι αυτη εισελθουση παραιτησασθαι τον βασιλεα και αξιωσαι αυτον περι του λαου μνησθεισα ημερων ταπεινωσεως σου ως ετραφης εν χειρι μου διοτι αμαν ο δευτερευων τω βασιλει ελαλησεν καθ' ημων εις θανατον επικαλεσαι τον κυριον και λαλησον τω βασιλει περι ημων και ρυσαι ημας εκ θανατου 9 εισελθων δε ο αχραθαιος ελαλησεν αυτη παντας τους λογους τουτους 10 ειπεν δε εσθηρ προς αχραθαιον πορευθητι προς μαρδοχαιον και ειπον οτι 11 τα εθνη παντα της βασιλειας γινωσκει οτι πας ανθρωπος η γυνη ος εισελευσεται προς τον βασιλεα εις την αυλην την εσωτεραν ακλητος ουκ εστιν αυτω σωτηρια πλην ω εκτεινει ο βασιλευς την χρυσην ραβδον ουτος σωθησεται καγω ου κεκλημαι εισελθειν προς τον βασιλεα εισιν αυται ημεραι τριακοντα 12 και απηγγειλεν αχραθαιος μαρδοχαιω παντας τους λογους εσθηρ 13 και ειπεν μαρδοχαιος προς αχραθαιον πορευθητι και ειπον αυτη εσθηρ μη ειπης σεαυτη οτι σωθηση μονη εν τη βασιλεια παρα παντας τους ιουδαιους 14 ως οτι εαν παρακουσης εν τουτω τω καιρω αλλοθεν βοηθεια και σκεπη εσται τοις ιουδαιοις συ δε και ο οικος του πατρος σου απολεισθε και τις οιδεν ει εις τον καιρον τουτον εβασιλευσας 15 και εξαπεστειλεν εσθηρ τον ηκοντα προς αυτην προς μαρδοχαιον λεγουσα 16 βαδισας εκκλησιασον τους ιουδαιους τους εν σουσοις και νηστευσατε επ' εμοι και μη φαγητε μηδε πιητε επι ημερας τρεις νυκτα και ημεραν καγω δε και αι αβραι μου ασιτησομεν και τοτε εισελευσομαι προς τον βασιλεα παρα τον νομον εαν και απολεσθαι με η 17 και βαδισας μαρδοχαιος εποιησεν οσα ενετειλατο αυτω εσθηρ

1 ο δε μαρδοχαιος επιγνους το συντελουμενον διερρηξεν τα ιματια αυτου και ενεδυσατο σακκον και κατεπασατο σποδον και εκπηδησας δια της πλατειας της πολεως εβοα φωνη μεγαλη αιρεται εθνος μηδεν ηδικηκος 2 και ηλθεν εως της πυλης του βασιλεως και εστη ου γαρ ην εξον αυτω εισελθειν εις την αυλην σακκον εχοντι και σποδον 3 και εν παση χωρα ου εξετιθετο τα γραμματα κραυγη και κοπετος και πενθος μεγα τοις ιουδαιοις σακκον και σποδον εστρωσαν εαυτοις 4 και εισηλθον αι αβραι και οι ευνουχοι της βασιλισσης και ανηγγειλαν αυτη και εταραχθη ακουσασα το γεγονος και απεστειλεν στολισαι τον μαρδοχαιον και αφελεσθαι αυτου τον σακκον ο δε ουκ επεισθη 5 η δε εσθηρ προσεκαλεσατο αχραθαιον τον ευνουχον αυτης ος παρειστηκει αυτη και απεστειλεν μαθειν αυτη παρα του μαρδοχαιου το ακριβες 7 ο δε μαρδοχαιος υπεδειξεν αυτω το γεγονος και την επαγγελιαν ην επηγγειλατο αμαν τω βασιλει εις την γαζαν ταλαντων μυριων ινα απολεση τους ιουδαιους 8 και το αντιγραφον το εν σουσοις εκτεθεν υπερ του απολεσθαι αυτους εδωκεν αυτω δειξαι τη εσθηρ και ειπεν αυτω εντειλασθαι αυτη εισελθουση παραιτησασθαι τον βασιλεα και αξιωσαι αυτον περι του λαου μνησθεισα ημερων ταπεινωσεως σου ως ετραφης εν χειρι μου διοτι αμαν ο δευτερευων τω βασιλει ελαλησεν καθ' ημων εις θανατον επικαλεσαι τον κυριον και λαλησον τω βασιλει περι ημων και ρυσαι ημας εκ θανατου 9 εισελθων δε ο αχραθαιος ελαλησεν αυτη παντας τους λογους τουτους 10 ειπεν δε εσθηρ προς αχραθαιον πορευθητι προς μαρδοχαιον και ειπον οτι 11 τα εθνη παντα της βασιλειας γινωσκει οτι πας ανθρωπος η γυνη ος εισελευσεται προς τον βασιλεα εις την αυλην την εσωτεραν ακλητος ουκ εστιν αυτω σωτηρια πλην ω εκτεινει ο βασιλευς την χρυσην ραβδον ουτος σωθησεται καγω ου κεκλημαι εισελθειν προς τον βασιλεα εισιν αυται ημεραι τριακοντα 12 και απηγγειλεν αχραθαιος μαρδοχαιω παντας τους λογους εσθηρ 13 και ειπεν μαρδοχαιος προς αχραθαιον πορευθητι και ειπον αυτη εσθηρ μη ειπης σεαυτη οτι σωθηση μονη εν τη βασιλεια παρα παντας τους ιουδαιους 14 ως οτι εαν παρακουσης εν τουτω τω καιρω αλλοθεν βοηθεια και σκεπη εσται τοις ιουδαιοις συ δε και ο οικος του πατρος σου απολεισθε και τις οιδεν ει εις τον καιρον τουτον εβασιλευσας 15 και εξαπεστειλεν εσθηρ τον ηκοντα προς αυτην προς μαρδοχαιον λεγουσα 16 βαδισας εκκλησιασον τους ιουδαιους τους εν σουσοις και νηστευσατε επ' εμοι και μη φαγητε μηδε πιητε επι ημερας τρεις νυκτα και ημεραν καγω δε και αι αβραι μου ασιτησομεν και τοτε εισελευσομαι προς τον βασιλεα παρα τον νομον εαν και απολεσθαι με η 17 και βαδισας μαρδοχαιος εποιησεν οσα ενετειλατο αυτω εσθηρ 17 και εδεηθη κυριου μνημονευων παντα τα εργα κυριου και ειπεν 17 κυριε κυριε βασιλευ παντων κρατων οτι εν εξουσια σου το παν εστιν και ουκ εστιν ο αντιδοξων σοι εν τω θελειν σε σωσαι τον ισραηλ 17 οτι συ εποιησας τον ουρανον και την γην και παν θαυμαζομενον εν τη υπ' ουρανον και κυριος ει παντων και ουκ εστιν ος αντιταξεται σοι τω κυριω 17 συ παντα γινωσκεις συ οιδας κυριε οτι ουκ εν υβρει ουδε εν υπερηφανια ουδε εν φιλοδοξια εποιησα τουτο το μη προσκυνειν τον υπερηφανον αμαν οτι ηυδοκουν φιλειν πελματα ποδων αυτου προς σωτηριαν ισραηλ 17 αλλα εποιησα τουτο ινα μη θω δοξαν ανθρωπου υπερανω δοξης θεου και ου προσκυνησω ουδενα πλην σου του κυριου μου και ου ποιησω αυτα εν υπερηφανια 17 και νυν κυριε ο θεος ο βασιλευς ο θεος αβρααμ φεισαι του λαου σου οτι επιβλεπουσιν ημιν εις καταφθοραν και επεθυμησαν απολεσαι την εξ αρχης κληρονομιαν σου 17 μη υπεριδης την μεριδα σου ην σεαυτω ελυτρωσω εκ γης αιγυπτου 17 επακουσον της δεησεως μου και ιλασθητι τω κληρω σου και στρεψον το πενθος ημων εις ευωχιαν ινα ζωντες υμνωμεν σου το ονομα κυριε και μη αφανισης στομα αινουντων σοι 17 και πας ισραηλ εκεκραξαν εξ ισχυος αυτων οτι θανατος αυτων εν οφθαλμοις αυτων 17 και εσθηρ η βασιλισσα κατεφυγεν επι τον κυριον εν αγωνι θανατου κατειλημμενη και αφελομενη τα ιματια της δοξης αυτης ενεδυσατο ιματια στενοχωριας και πενθους και αντι των υπερηφανων ηδυσματων σποδου και κοπριων επλησεν την κεφαλην αυτης και το σωμα αυτης εταπεινωσεν σφοδρα και παντα τοπον κοσμου αγαλλιαματος αυτης επλησε στρεπτων τριχων αυτης και εδειτο κυριου θεου ισραηλ και ειπεν 17 κυριε μου ο βασιλευς ημων συ ει μονος βοηθησον μοι τη μονη και μη εχουση βοηθον ει μη σε οτι κινδυνος μου εν χειρι μου 17 εγω ηκουον εκ γενετης μου εν φυλη πατριας μου οτι συ κυριε ελαβες τον ισραηλ εκ παντων των εθνων και τους πατερας ημων εκ παντων των προγονων αυτων εις κληρονομιαν αιωνιον και εποιησας αυτοις οσα ελαλησας 17 και νυν ημαρτομεν ενωπιον σου και παρεδωκας ημας εις χειρας των εχθρων ημων ανθ' ων εδοξασαμεν τους θεους αυτων δικαιος ει κυριε 17 και νυν ουχ ικανωθησαν εν πικρασμω δουλειας ημων αλλα εθηκαν τας χειρας αυτων επι τας χειρας των ειδωλων αυτων εξαραι ορισμον στοματος σου και αφανισαι κληρονομιαν σου και εμφραξαι στομα αινουντων σοι και σβεσαι δοξαν οικου σου και θυσιαστηριον σου 17 και ανοιξαι στομα εθνων εις αρετας ματαιων και θαυμασθηναι βασιλεα σαρκινον εις αιωνα 17 μη παραδως κυριε το σκηπτρον σου τοις μη ουσιν και μη καταγελασατωσαν εν τη πτωσει ημων αλλα στρεψον την βουλην αυτων επ' αυτους τον δε αρξαμενον εφ' ημας παραδειγματισον 17 μνησθητι κυριε γνωσθητι εν καιρω θλιψεως ημων και εμε θαρσυνον βασιλευ των θεων και πασης αρχης επικρατων 17 δος λογον ευρυθμον εις το στομα μου ενωπιον του λεοντος και μεταθες την καρδιαν αυτου εις μισος του πολεμουντος ημας εις συντελειαν αυτου και των ομονοουντων αυτω 17 ημας δε ρυσαι εν χειρι σου και βοηθησον μοι τη μονη και μη εχουση ει μη σε κυριε 17 παντων γνωσιν εχεις και οιδας οτι εμισησα δοξαν ανομων και βδελυσσομαι κοιτην απεριτμητων και παντος αλλοτριου 17 συ οιδας την αναγκην μου οτι βδελυσσομαι το σημειον της υπερηφανιας μου ο εστιν επι της κεφαλης μου εν ημεραις οπτασιας μου βδελυσσομαι αυτο ως ρακος καταμηνιων και ου φορω αυτο εν ημεραις ησυχιας μου 17 και ουκ εφαγεν η δουλη σου τραπεζαν αμαν και ουκ εδοξασα συμποσιον βασιλεως ουδε επιον οινον σπονδων 17 και ουκ ηυφρανθη η δουλη σου αφ' ημερας μεταβολης μου μεχρι νυν πλην επι σοι κυριε ο θεος αβρααμ 17 ο θεος ο ισχυων επι παντας εισακουσον φωνην απηλπισμενων και ρυσαι ημας εκ χειρος των πονηρευομενων και ρυσαι με εκ του φοβου μου

1

mail   print   facebook   twitter